Tussen de soep en de patatten door snel wat nieuwe facts en figures in de ether pleuren:
- ik heb een tattoo! Voilà, daarmee weet de hele wereld het ineens. Foto's van de huilende wolf op mijn rechterarm volgen op Facebook, eens ik mijn camera van de bodem van mijn na-4-weken-in-het-nieuwe-appartement-nog-steeds-niet-uitgepakte-koffer gekrabd heb. En nee moeke, ik heb niet geweend ;).
- het is hier 30°! Dat kon iedereen ook zelf opzoeken, maar ik leg er graag even de nadruk op :). Dat ik met die verse inkt in mijn vel 3 weken de zon moet vermijden, houden we stil, oké, lieve lezertjes?
- ik heb mijn vast contract aangevraagd! Of liever, ik stuur de mail waarin ik dat doe vanavond op. Volgens de normale gang van zaken zal dat contract dan liggen wachten vanaf januari volgend jaar. Dat betekent in concreto dat ik de komende jaren (nog) niet op vaste termijn in België zal toeven, maar wel eindejaar, de feestdagen en met een beetje meeval zelfs mijn verjaardag zal kunnen vieren met de familie en dichtste vrienden. En hey, ik zit liever op plekken met goed weer en stabiele politieke regimes, kun je 't me kwalijk nemen?
- en dan wat minder leuk nieuws voor de mensen die daar naar aan het uitkijken waren: de kansen dat ik in juni naar België kom, zijn geslonken tot minimale dimensies. In principe was dat sowieso nodig voor de verlenging van mijn werkvisum, maar daar valt nu blijkbaar een mouw aan te passen. Dan zit er eigenlijk gewoon niets anders op dan dat jullie zelf op een goedkoop vliegtuigticket hierheen gesjeesd komen, nietwaar? Op het appartement kunnen we perfect 2 man gratis kost en inwoon voorschotelen, en mits luchtmatrassen en veldbedden zelfs nog wat meer. Het is dat, of het gezaag dat jullie móéten afkomen blijven aanlezen :). Morgan komt al op 12 juni, nu de rest nog.
- en last but not least: voor zover ik dat hier ooit niet meer geweest ben, ben ik weer vrijgezel.
Tot hier mijn doen en laten van het begin der maand mei in vloeiend proza. Tot schrijfs/lees', het ga jullie allemaal goed!
zaterdag 16 mei 2009
dinsdag 21 april 2009
En het molentje draait
Nog 's tijd voor wat nieuws en gezwets, en wel aanzienlijk veel sneller dan vorige keer.
Eerst en vooral: leve lobby-wifi! Leve kalme dagen! Leve de zon! Leve 25°!
Er valt wederom stevig wat te melden; een bondig overzicht:
- een week geleden seminarie afgelopen, daarna een rist excursies gedaan. Gevolgen: 5 dagen minstens 6 uur op de bus, maar wel beestig geamuseerd. En vooral: ondertussen heb ik dan ook eindelijk Cappadocië gezien, vanuit de lucht en zonder geld neer te leggen. Mocht ik tijd hebben om foto's of Smoelboek te pleuren, u zou nogal 's watertanden van jaloezie.
- zelfde week ook mammie en pappie op bezoek gehad, en ze zowaar nog redelijk wat kunnen zien ook, tussen alle lessen en excursies door. Bovendien heeft de collega er in mijn afwezigheid stevig aan verdiend :). Aan Ninove: op mijn blote knieën bedankt voor de Lachouffe en de Duvel. De eerste heeft gesmaakt, de eerste staat koud voor wanneer ik reden heb om te feesten :).
- ik blijf 95% zeker tot eind oktober/begin november. En hoop stiekem in België te kunnen zijn voor mijn verjaardag.
- groot nieuws dat nu voor het eerst in de ether gegooid wordt: ik ben er heel ernstig over aan het nadenken een vast contract aan te vragen en er nog enkele jaren in deze job aan te breien, eender waar op dit draaiend stukje potgrond.
- ook Murphy heeft zich deze week van zijn mooiste kant laten zien. Eergisteren krijgt Maarten zijn nieuwe auto (ocharme 500km op de teller!). Twee uur later vindt een Turkse lulhannes, geparkeerd aan de kant van de weg, het nodig om zonder knipperlicht of kijken de weg op te draaien en zijn linkerflank aan een grondige redecoratie te onderwerpen. Gisteren krijgt Maarten zijn scooter terug, om tot de reparatie van zijn gemotoriseerde slee volgende week maandag toch zijn hotels te kunnen afschuimen. En weer twee uur later vindt de motor van dat rammelkot het nodig om zonder enige vorm van waarschuwing in staking te gaan op 5km van Maartens eerste hotel. Maar nu kan ik tenminste uit persoonlijke ondervinding beweren dat je inderdaad overal raakt met taxi en dolmus :). Ondertussen zijn we weer gemotoriseerd, en vanaf maandag hangen er eindelijk (en hopelijk definitief) weer 4 wielen onder mijn welgevormde kont.
- in de categorie "van nu tot eind oktober": definitief hotelpakket en definitief appartement gekregen (keuken! badkamer! 2 bedden! warm water! tafel! stoelen!)
- in de categorie vlinders: Turks, blond, 27, yoga-instructrice. En vreet voor de rest vooral uw kap op uit nieuwsgierigheid :p.
Op het gevaar af te klinken als een cd op repeat, leef ik dus nog altijd in het gevoel dat de wereld me sinds enkele maanden hartelijk toelacht. Dat-ie vooral zo verder gaat :). Alle geluk aan alle lezers en hun teerbeminden!
Eerst en vooral: leve lobby-wifi! Leve kalme dagen! Leve de zon! Leve 25°!
Er valt wederom stevig wat te melden; een bondig overzicht:
- een week geleden seminarie afgelopen, daarna een rist excursies gedaan. Gevolgen: 5 dagen minstens 6 uur op de bus, maar wel beestig geamuseerd. En vooral: ondertussen heb ik dan ook eindelijk Cappadocië gezien, vanuit de lucht en zonder geld neer te leggen. Mocht ik tijd hebben om foto's of Smoelboek te pleuren, u zou nogal 's watertanden van jaloezie.
- zelfde week ook mammie en pappie op bezoek gehad, en ze zowaar nog redelijk wat kunnen zien ook, tussen alle lessen en excursies door. Bovendien heeft de collega er in mijn afwezigheid stevig aan verdiend :). Aan Ninove: op mijn blote knieën bedankt voor de Lachouffe en de Duvel. De eerste heeft gesmaakt, de eerste staat koud voor wanneer ik reden heb om te feesten :).
- ik blijf 95% zeker tot eind oktober/begin november. En hoop stiekem in België te kunnen zijn voor mijn verjaardag.
- groot nieuws dat nu voor het eerst in de ether gegooid wordt: ik ben er heel ernstig over aan het nadenken een vast contract aan te vragen en er nog enkele jaren in deze job aan te breien, eender waar op dit draaiend stukje potgrond.
- ook Murphy heeft zich deze week van zijn mooiste kant laten zien. Eergisteren krijgt Maarten zijn nieuwe auto (ocharme 500km op de teller!). Twee uur later vindt een Turkse lulhannes, geparkeerd aan de kant van de weg, het nodig om zonder knipperlicht of kijken de weg op te draaien en zijn linkerflank aan een grondige redecoratie te onderwerpen. Gisteren krijgt Maarten zijn scooter terug, om tot de reparatie van zijn gemotoriseerde slee volgende week maandag toch zijn hotels te kunnen afschuimen. En weer twee uur later vindt de motor van dat rammelkot het nodig om zonder enige vorm van waarschuwing in staking te gaan op 5km van Maartens eerste hotel. Maar nu kan ik tenminste uit persoonlijke ondervinding beweren dat je inderdaad overal raakt met taxi en dolmus :). Ondertussen zijn we weer gemotoriseerd, en vanaf maandag hangen er eindelijk (en hopelijk definitief) weer 4 wielen onder mijn welgevormde kont.
- in de categorie "van nu tot eind oktober": definitief hotelpakket en definitief appartement gekregen (keuken! badkamer! 2 bedden! warm water! tafel! stoelen!)
- in de categorie vlinders: Turks, blond, 27, yoga-instructrice. En vreet voor de rest vooral uw kap op uit nieuwsgierigheid :p.
Op het gevaar af te klinken als een cd op repeat, leef ik dus nog altijd in het gevoel dat de wereld me sinds enkele maanden hartelijk toelacht. Dat-ie vooral zo verder gaat :). Alle geluk aan alle lezers en hun teerbeminden!
zondag 29 maart 2009
Gewissel in de rondte
Ja, lieve lezertjes, ik loop wel degelijk nog steeds rond op deze aardkloot. Er hebben de voorbije week wel stevig wat veranderingen plaatsgegrepen in mijn Turkse leven. Dus snel even updaten, en dan is iedereen weer mee.
Ik ben vandaag precies een week geleden verhuisd van kuststreek en op mijn eigen vraag van Belek naar Side mogen gaan. Een 30 kilometer meer naar het westen, en veel minder highbrow (niks negatiefs, Belek was me gewoon iets te braaf en elitair). Direct gevolg daarvan, en van de wissel van zomer- naar winterseizoen, is dat ik van een comfortabele hotelkamer met draadloos internet verhuisd ben naar een personeelsappartement, voorlopig bemeubeld met een bed en een kast van 60cm breed. Maar ik ben mezelf volop door een prioriteitenlijst aan het werken:
1- stromend water
2- elektriciteit
3- warm stromend water
4-tafel en stoelen
5- kleerkast
6- zetels
Na een week zijn we voorbij nummer 3 geraakt. Het appartement zelf is wel heel goed: 2 slaapkamers van normale oppervlakte, badkamer, ruime living, kitchenette en terras met uitzicht over de stad, de duinen en de zee. Geef me nog een week van personeelsdirecteur-stalken en ik ben helemaal gesetteld :).
Internettoegang heb ik vanzelfsprekend niet meer in mijn stee, dus is het wat behelpen geblazen met hotelloby's, die daar gelukkig absoluut niet moeilijk over doen. Ik ben hier ondertussen bijna 3 maand, en besef het in de verste verte niet. De enige aanwijzing is de wetenschap dat moeke en vake binnen een week op bezoek komen, en dat het dan dus wel paasvakantie moet zijn.
Excuses aan iedereen die er maar op los mailt en Smoelboekt. Tussen het verhuizen, de overname van mijn nieuwe hotelpakket en het gemis aan thuis-wifi door heb ik veel te weinig tijd gemaakt om een teken van leven te geven. Ik ga geen namen noemen uit vrees een paar schatten te vergeten, maar ik hoop dat het iedereen zo goed als mogelijk gaat! En afkomen goddomme, we hebben dra zon en 23 graden, en van dan af gaat het in een lijn die Belgenlandje niet kan volgen :).
Que les vaya bien!/Güle güle!
Martinito
Ik ben vandaag precies een week geleden verhuisd van kuststreek en op mijn eigen vraag van Belek naar Side mogen gaan. Een 30 kilometer meer naar het westen, en veel minder highbrow (niks negatiefs, Belek was me gewoon iets te braaf en elitair). Direct gevolg daarvan, en van de wissel van zomer- naar winterseizoen, is dat ik van een comfortabele hotelkamer met draadloos internet verhuisd ben naar een personeelsappartement, voorlopig bemeubeld met een bed en een kast van 60cm breed. Maar ik ben mezelf volop door een prioriteitenlijst aan het werken:
1- stromend water
2- elektriciteit
3- warm stromend water
4-tafel en stoelen
5- kleerkast
6- zetels
Na een week zijn we voorbij nummer 3 geraakt. Het appartement zelf is wel heel goed: 2 slaapkamers van normale oppervlakte, badkamer, ruime living, kitchenette en terras met uitzicht over de stad, de duinen en de zee. Geef me nog een week van personeelsdirecteur-stalken en ik ben helemaal gesetteld :).
Internettoegang heb ik vanzelfsprekend niet meer in mijn stee, dus is het wat behelpen geblazen met hotelloby's, die daar gelukkig absoluut niet moeilijk over doen. Ik ben hier ondertussen bijna 3 maand, en besef het in de verste verte niet. De enige aanwijzing is de wetenschap dat moeke en vake binnen een week op bezoek komen, en dat het dan dus wel paasvakantie moet zijn.
Excuses aan iedereen die er maar op los mailt en Smoelboekt. Tussen het verhuizen, de overname van mijn nieuwe hotelpakket en het gemis aan thuis-wifi door heb ik veel te weinig tijd gemaakt om een teken van leven te geven. Ik ga geen namen noemen uit vrees een paar schatten te vergeten, maar ik hoop dat het iedereen zo goed als mogelijk gaat! En afkomen goddomme, we hebben dra zon en 23 graden, en van dan af gaat het in een lijn die Belgenlandje niet kan volgen :).
Que les vaya bien!/Güle güle!
Martinito
vrijdag 27 februari 2009
Merry blues
Ei zo na 2 maanden weg, tijd voor een lijstje van dingen die een mens zo onderhand begint te missen:
- de vrolijke gekte van de Munich, zijn bewoners, en van alle losvaste bezoekers (Sophia, Morgan, PvW, Alwyn, Roos, Emile, Dragases,...)
- de vrijdagse round-up in Ninove
- de meid waarmee ik om de zoveel weken 's een paar flessen wijn kon kraken.
- een prettig gestoorde twee-eenheid om mee te barbecuen in koppige ontkenning van alle klimatologische omstandigheden
- Jupiler
- de Humo, en dan vooral de muziekrecensies
- een cafétoog om Nederlands aan te kunnen spreken zonder -tig keren je job uit te leggen
- bitterballen
- Duvel
- hesp
- de zon, en temperaturen boven de 10 graden Celsius
- dubbel gebakken frieten
Melancholie van de cooling down tussen een late en een heel vroege dag, deze opsomming, laat dat duidelijk zijn. Maar 't klopt. Overigens: ook wie zich niet herkent, wordt herinnerd. Voor de rest: elke dag weer kicken! En nu slapen.
- de vrolijke gekte van de Munich, zijn bewoners, en van alle losvaste bezoekers (Sophia, Morgan, PvW, Alwyn, Roos, Emile, Dragases,...)
- de vrijdagse round-up in Ninove
- de meid waarmee ik om de zoveel weken 's een paar flessen wijn kon kraken.
- een prettig gestoorde twee-eenheid om mee te barbecuen in koppige ontkenning van alle klimatologische omstandigheden
- Jupiler
- de Humo, en dan vooral de muziekrecensies
- een cafétoog om Nederlands aan te kunnen spreken zonder -tig keren je job uit te leggen
- bitterballen
- Duvel
- hesp
- de zon, en temperaturen boven de 10 graden Celsius
- dubbel gebakken frieten
Melancholie van de cooling down tussen een late en een heel vroege dag, deze opsomming, laat dat duidelijk zijn. Maar 't klopt. Overigens: ook wie zich niet herkent, wordt herinnerd. Voor de rest: elke dag weer kicken! En nu slapen.
zaterdag 14 februari 2009
Turks verkeren
Ten eerste: ik leef, ik voel mij goed en ik amuseer mij!
Ten tweede: nee, deze post gaat niet over seks (ik zou wel willen...).
Ten derde: autorijden in Turkije is de max! Ik hos nu een maand rond in een Fiat Palio, mijn privé-vliegmachientje (letterlijk: vanaf 90 per uur voel je dat Matchbox-modelletje opstijgen), en ben in die tijd zwaar fan geworden van de Turkse interpretatie van verkeersetiquette. Enkele vuistregels:
- Maak optimaal gebruik van de volledige asfaltstrook. En van het grind ernaast.
- Turken zijn een sportief volk, niet in het minst aan het stuur.
- Oranje is groen.
- De eerste drie seconden rood zijn ook groen.
- Claxon en mistlampen zijn communicatiemiddelen. Een vlotte doorstroming is voor iedereen aangenamer.
- Een auto vervoert makkelijk 7 mensen, een scooter gaat tot 5.
- Als vogels op de weg per se willen blijven zitten, is dat heel jammer voor hen.
- Loslopende honden scherpen de reflexen aan.
- Wegmarkeringen zijn louter indicatief. Rood licht? Van 3 naar 5 rijstroken in 0,4 seconden.
- Ook rechts is er plaats om voorbij te gaan.
- De sterkste heeft altijd voorrang, tenzij de ander sneller is.
En zo stapt een mens veel minder verkrampt van frustratie uit de auto.
Post scriptum, zondag 15-2:
* Na de suïcidale mussen en honden, vandaag een heel nieuwe variant op dit thema mogen ervaren: de zelfmoordkoe! Beeld je een rustiek landweggetje in. Langs de weg: grasweiden, struiken en het occasionele godvergeten boerendorpje. Beeld je de zacht glooiende bochten in langs dit pittoreske parcours. De volgende bocht. En dan: een koebeest met the eye of the tiger, en dat oog gericht op jouw autootje met de afmetingen van een uit de kluiten gewassen Matchbox. De elandtest vindt in Turkije plaats op stroken provincieweg van 5 kilometer, ben ik zeker van.
* And now for something completely different. Ook vandaag: bepaalde hotels interpreteren "interieurinrichting" blijkbaar als "piranha's in de lobby" (en in een aquarium, uiteraard). Kolossaal (de grootste knoert was een half metertje groot), aartslelijk, en smekend om de test of die beesten nu echt dol worden van een druppel bloed :D.
Wordt ongetwijfeld vervolgd, en tussendoor: alle goeds aan iedereen, waar dan ook!
Ten tweede: nee, deze post gaat niet over seks (ik zou wel willen...).
Ten derde: autorijden in Turkije is de max! Ik hos nu een maand rond in een Fiat Palio, mijn privé-vliegmachientje (letterlijk: vanaf 90 per uur voel je dat Matchbox-modelletje opstijgen), en ben in die tijd zwaar fan geworden van de Turkse interpretatie van verkeersetiquette. Enkele vuistregels:
- Maak optimaal gebruik van de volledige asfaltstrook. En van het grind ernaast.
- Turken zijn een sportief volk, niet in het minst aan het stuur.
- Oranje is groen.
- De eerste drie seconden rood zijn ook groen.
- Claxon en mistlampen zijn communicatiemiddelen. Een vlotte doorstroming is voor iedereen aangenamer.
- Een auto vervoert makkelijk 7 mensen, een scooter gaat tot 5.
- Als vogels op de weg per se willen blijven zitten, is dat heel jammer voor hen.
- Loslopende honden scherpen de reflexen aan.
- Wegmarkeringen zijn louter indicatief. Rood licht? Van 3 naar 5 rijstroken in 0,4 seconden.
- Ook rechts is er plaats om voorbij te gaan.
- De sterkste heeft altijd voorrang, tenzij de ander sneller is.
En zo stapt een mens veel minder verkrampt van frustratie uit de auto.
Post scriptum, zondag 15-2:
* Na de suïcidale mussen en honden, vandaag een heel nieuwe variant op dit thema mogen ervaren: de zelfmoordkoe! Beeld je een rustiek landweggetje in. Langs de weg: grasweiden, struiken en het occasionele godvergeten boerendorpje. Beeld je de zacht glooiende bochten in langs dit pittoreske parcours. De volgende bocht. En dan: een koebeest met the eye of the tiger, en dat oog gericht op jouw autootje met de afmetingen van een uit de kluiten gewassen Matchbox. De elandtest vindt in Turkije plaats op stroken provincieweg van 5 kilometer, ben ik zeker van.
* And now for something completely different. Ook vandaag: bepaalde hotels interpreteren "interieurinrichting" blijkbaar als "piranha's in de lobby" (en in een aquarium, uiteraard). Kolossaal (de grootste knoert was een half metertje groot), aartslelijk, en smekend om de test of die beesten nu echt dol worden van een druppel bloed :D.
Wordt ongetwijfeld vervolgd, en tussendoor: alle goeds aan iedereen, waar dan ook!
woensdag 14 januari 2009
Kreunen en steunen
De eerste indrukken van Maarten uit het Land Waar Er Anderen Zijn Om Zijn Tafel Af te Ruimen (een beetje materialistisch leven , ik heb daar wel aanleg voor, zo blijkt :)):
- Voetbalploegen! Aan alle hotels ten oosten van Antalya zitten ze op winterstage, veel daarvan ook in onze hotels. Al bussen en/of spelers gespot van onder andere Werder Bremen en Trabzonspor.
- Turkije is warmer dan België.
- Minder goed geïsoleerde hotelkamers en Duitse koppels van een jaar of 45 doing the wild thing maken wake-up-calls overbodig.
- Turkije is zonniger dan België.
- Heb, zoals gezegd, het nogal luxueuze hoteldistrict: Belek (mijn verbijfplaats) telt niet minder dan 10 professionele golfbanen. En als iemand graag eens zijn vakantie opsmukt met een botox-behandelinkje, heb ik precies het hotel in de aanbieding (no kidding, actually).
- Winter in Turkije is wat te vergelijken met zomer in België, maar dan zonniger.
- Het eerste mondje Turks hebben we ook al opgedaan: hallo, tot ziens, bedankt en vooral het magische woord "ik ben reisleider" ("rehberim") zitten al in mijn bagagekoffertje.
- Het is hier eigenlijk echt goed weer vergeleken met België, als ik BVN mag geloven (voedselpaketten in La Louvière? what the fuck...); handig dingetje trouwens dat BVN, zo blijft een mens nog een beetje op de hoogte en weet hij dat Brugge, Standard en Anderlecht alledrie besloten hebben hun pijlen volop op de Jupiler League te zetten. Want wie heeft er nu een beker nodig?
- Heb al mijn eerste verlanglijstje voor de eerste bezoeker (externe harde schijf, geheugenkaart voor gsm, Gillette Fusion scheerschuim, chocolade...), maar zal dat hier later nog wel 's posten. Waarschijnlijk zal dat mee te geven zijn aan MaharaniSophia, als ik de berichten mag geloven. Uiteraard zal daar een overschrijving met het nodige geld aan voorafgaan.
- Voorlopig nog altijd geen klachten over het weer.
- Enige minpuntje: ik mag hier in mijn hotel mijn toiletpapier niet doorspoelen. Moet me dringend eens een afgesloten vuilbakje vragen. Of kopen. Maar toch eerst vragen
- Hoe het hier met het weer is? Heel goed eigenlijk, zonnig en lekker warm.
- Voorlopig nog altijd in mijn proefperiode, maar zie het nog altijd helemaal zitten om erin te vliegen. Zaterdag (17-1) is mijn eerste autonome werkdag, en het mag zo onderhand zover zijn.
- Ja ja, graadje of 20 overdag, en lekker zonnetje.
- En al zeg ik het zelf: ik zie er supergoed uit in mijn uniform :D.
Waarschijnlijk ben ik nog de helft vergeten van wat ik wou zeggen, zit hier in de lobby en ben m'n usb-stick met dagboekje vergeten op mijn kamer. Maar geen nood: vanaf zaterdag zal het met mijn internettoegang zienderogen vooruitgaan en zal het veel makkelijker zijn om op stabiele wijze te skypen, msn'en, foto's op Smoelboek te laden... (vanaf zaterdag heb ik namelijk mijn auto, en kan ik al eens langs bij een collega met stabiele én gratis wifi, 2 dingen waar de internettoegang hier in het Arcadia niet bepaald fanatiek aan meedoet :)).
In de tussentijd: groetjes, kussen en knuffels aan jullie allemaal, en tot gauw of tot ooit op dit kleine dorp Aarde!
Martinito
- Voetbalploegen! Aan alle hotels ten oosten van Antalya zitten ze op winterstage, veel daarvan ook in onze hotels. Al bussen en/of spelers gespot van onder andere Werder Bremen en Trabzonspor.
- Turkije is warmer dan België.
- Minder goed geïsoleerde hotelkamers en Duitse koppels van een jaar of 45 doing the wild thing maken wake-up-calls overbodig.
- Turkije is zonniger dan België.
- Heb, zoals gezegd, het nogal luxueuze hoteldistrict: Belek (mijn verbijfplaats) telt niet minder dan 10 professionele golfbanen. En als iemand graag eens zijn vakantie opsmukt met een botox-behandelinkje, heb ik precies het hotel in de aanbieding (no kidding, actually).
- Winter in Turkije is wat te vergelijken met zomer in België, maar dan zonniger.
- Het eerste mondje Turks hebben we ook al opgedaan: hallo, tot ziens, bedankt en vooral het magische woord "ik ben reisleider" ("rehberim") zitten al in mijn bagagekoffertje.
- Het is hier eigenlijk echt goed weer vergeleken met België, als ik BVN mag geloven (voedselpaketten in La Louvière? what the fuck...); handig dingetje trouwens dat BVN, zo blijft een mens nog een beetje op de hoogte en weet hij dat Brugge, Standard en Anderlecht alledrie besloten hebben hun pijlen volop op de Jupiler League te zetten. Want wie heeft er nu een beker nodig?
- Heb al mijn eerste verlanglijstje voor de eerste bezoeker (externe harde schijf, geheugenkaart voor gsm, Gillette Fusion scheerschuim, chocolade...), maar zal dat hier later nog wel 's posten. Waarschijnlijk zal dat mee te geven zijn aan MaharaniSophia, als ik de berichten mag geloven. Uiteraard zal daar een overschrijving met het nodige geld aan voorafgaan.
- Voorlopig nog altijd geen klachten over het weer.
- Enige minpuntje: ik mag hier in mijn hotel mijn toiletpapier niet doorspoelen. Moet me dringend eens een afgesloten vuilbakje vragen. Of kopen. Maar toch eerst vragen
- Hoe het hier met het weer is? Heel goed eigenlijk, zonnig en lekker warm.
- Voorlopig nog altijd in mijn proefperiode, maar zie het nog altijd helemaal zitten om erin te vliegen. Zaterdag (17-1) is mijn eerste autonome werkdag, en het mag zo onderhand zover zijn.
- Ja ja, graadje of 20 overdag, en lekker zonnetje.
- En al zeg ik het zelf: ik zie er supergoed uit in mijn uniform :D.
Waarschijnlijk ben ik nog de helft vergeten van wat ik wou zeggen, zit hier in de lobby en ben m'n usb-stick met dagboekje vergeten op mijn kamer. Maar geen nood: vanaf zaterdag zal het met mijn internettoegang zienderogen vooruitgaan en zal het veel makkelijker zijn om op stabiele wijze te skypen, msn'en, foto's op Smoelboek te laden... (vanaf zaterdag heb ik namelijk mijn auto, en kan ik al eens langs bij een collega met stabiele én gratis wifi, 2 dingen waar de internettoegang hier in het Arcadia niet bepaald fanatiek aan meedoet :)).
In de tussentijd: groetjes, kussen en knuffels aan jullie allemaal, en tot gauw of tot ooit op dit kleine dorp Aarde!
Martinito
Abonneren op:
Posts (Atom)